Nieuws - Pagina 2 van 4

De Durgerdammerdijk in Noord was de afgelopen jaren een populaire parkeerplek voor autobezitters. Met overlast voor bewoners en de natuur tot gevolg. Kun je een parkeerprobleem omzetten in een kans om de ecologie te versterken? Ja, dat kan. Stadsecoloog Melvin en bewoonster Sjarifah vertellen hoe ze dit hebben gedaan.

Tot voor kort stonden overdag in de beide bermen van de Durgerdammerdijk auto’s geparkeerd. De auto’s waren niet alleen een doorn in het oog van de buurtbewoners. De groengroepen die actief zijn in Noord zagen dat een bijzonder stukje stadsnatuur onder druk stond. Bovendien belemmerden de auto’s maai- en onderhoudswerkzaamheden van de gemeente.

Aanpak Noord organiseerde in 2023 een schouw. Samen met een landschapsarchitect en een stadsecoloog namen bewoners polshoogte bij de dijk. De vraag was hoe op korte termijn en binnen het beschikbare budget de natuur weer hersteld kon worden. Sjarifah en Melvin liepen mee. “Vanaf het tuinpark hierachter heb ik dit gebied zien verloederen door de komst van een steiger met boten en auto’s. Alles wordt plat gereden en het ligt vol met vuilnis. We probeerden met een vriendelijk hekje van wilgen het tegen te gaan, maar dat werd vermorzeld door de auto’s”, vertelt Sjarifah.

Het gebied rond de Schellingwoude brug is een ecozone. Ecozones bestaan uit natuurgebieden en de verbinding tussen deze natuurgebieden worden ook wel ecologische verbindingszones genoemd. Kenmerkend is de afwisseling van orchideënrijke weide, weiland met schapen, moerasbos en veensloten. Een ecologische hotspot in Amsterdam Noord, voor de kenners onder ons.

Om het auto parkeren in de bermen rond de ecozone tegen te gaan, plaatste het stadsdeel paaltjes. De berm is over de hele lengte afgeplagd tot de zandgrond. Ook is het profiel langs de sloot aangepast waardoor een plasdras oever is ontstaan. Een plasdras is een stuk grasland waar de waterstand nagenoeg gelijk is aan die van het maaiveld. In natte periodes, zoals in de winter, ziet het eruit als een watervlakte. In droge perioden als grasland. “De plasdrasoevers vormen mooie overgangen van water naar land die ruimte bieden voor moerasplanten die daar graag groeien. Daardoor is het voor beestjes makkelijker uit het water te kruipen”, vertelt Melvin.

Melvin: “Nu ziet het er nog kaal uit. Er komen struiken, zodat je nog voldoende overzicht over het water hebt. De oeverlijn is verlaagd voor een mooie overgang. De grond wordt nog ingezaaid met een bloemenmengsel, zodat er een afwisseling van bloemrijk gras, ruigte en struiken ontstaat. Ook zie je straks randen ontstaan waar wilde bijen op af komen. Zandgrond is voedselarme grond, dus er zullen veel kruiden groeien. We leggen boomstammen neer, zodat straks marters en muizen er gaan huizen”.

“Langzaam aan vormt deze parkeerberm zich tot een El Dorado voor flora en fauna. En daarmee een nieuwe ecologische verbinding tussen water en land. Voor wie er oog voor heeft valt er binnenkort van alles te zien”, vertelt Melvin. Ook Sjarifah is positief: “Het is geweldig wat hier gebeurt. Het gaat weer mooi worden. Eind vorig jaar liepen we hier nog rond en komend voorjaar zien we wat er allemaal opkomt. Ik hoop dat ook de familie wezel die we hier ooit zagen lopen weer de kans krijgt om te overleven”. En er zijn meer ideeën voor ecologische verbeteringen. Op termijn moet hier een faunapassage komen, zodat dieren hier beter kunnen komen en veilig kunnen oversteken naar het groen aan de overkant.